tag:blogger.com,1999:blog-3640782927197667222.post8964508789637494774..comments2023-02-21T16:15:35.255+03:00Comments on Kayıp Zamanın Peşinde: Okuldaki Tümsek ve GalatasarayAtilla Çelikhttp://www.blogger.com/profile/01368484917044900836noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-3640782927197667222.post-46813075798271357922010-02-15T22:11:18.875+02:002010-02-15T22:11:18.875+02:00Çocukluklarımız çok ilginç gerçekten. Oldukça da m...Çocukluklarımız çok ilginç gerçekten. Oldukça da masum. O zamanlardaki masum bakış açılarımız şu anki taraftar profillerinde olsaydı günümüzdeki kavgaların çoğu olmazdı büyük ihtimalle. :)Atilla Çelikhttps://www.blogger.com/profile/01368484917044900836noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3640782927197667222.post-11366201781406732782010-02-15T19:05:13.970+02:002010-02-15T19:05:13.970+02:001983 senesi, henüz 6 yaşımdayım. Okula yeni başlay...1983 senesi, henüz 6 yaşımdayım. Okula yeni başlayacağım senenin yaz ayları idi. Alfabeyi bile öğrenmeden dört işlemi yapmaya başladığım için öğrenim hayatımın kolay geçeceğini öngörüyordu herkes. Halbuki okumayı en geç öğrenen ben olmuştum sınıfımda :)<br />O zamanlarda adetti. Yazları Kur'an kursuna giderdi bütün çocuklar. Ben de mahallemizdeki camiilerden birisine gitmiştim tek başıma. Giderken üzerimde 8 numaralı Fenerbahçe formam vardı. Camii'ye geldiğim zaman kurs henüz başlamadığından avluda bekleşen çocuklar vardı. Yaşları 5-12 arası değişen çocuklar aralarından GS-FB muhabbeti yapıyorlardı. Benden 1 yaş büyük bir çocuğun üzerinde de Galatasaray forması vardı. Kim daha büyük muhabbeti birden bire bu iki ezeli rakip forması giyen çocukların özeline yönelivermişti. Güreş yapsak hangimiz kazanırdı? Ben kazanırsam Fenerbahçe daha büyük olacaktı, diğer çocuk kazanırsa Galatasaray. Çocukluk aklı işte. Ortada bir haksızlık vardı diğer çocuğun 1 yaş büyük ve daha iri olmasından ama yine de kabul ettim güreşmeyi. Tahmin edilebileceği gibi kaybettim müsabakayı. "İşte cimbom gücü ooluuum" diyordu çocuk diğerlerine. Çok utandığımı hatırlıyorum. Ağlayarak eve döndüm. O gün camii hocasından korktuğumu ve bir daha gitmeyeceğimi söylemiştim evdekilere :)<br />Halbuki kaybetmiş olmayı içeri sindirememiştim. Hem Fenerbahçe daha büyüktü ya, niçin kaybetmiştim? <br />Sanırım o gün benim için takım tutma bilinci oluşmuştu. O günden sonra takip etmeye başlamıştım futbol maçlarını ve Fenerbahçe'yi.Adamhttps://www.blogger.com/profile/12632328630090612748noreply@blogger.com