İlerideki ormanı da, gerideki denizi de sis kaplamış. Oysa dağın uzaktaki doruğu bir ilkbahar göğü kadar canlı. İleride, ağaçlar ve gölgeler arasında pusuya yatmış nişancılar saklı. Geride, sürüklenen ağaçlara tutunmuş, başları suyun altında suikastçılar giderek yaklaşıyor.
İlerinin apaçık olması neye yarar?
***
Kuşkular saldırır sana. Şaşkınlık hükmünü sürer sende. Dünü yarından ayıramazsın. Yüreğini dinle, rehberin o olsun. Bir davul gibi vuran yüreğin. Kış ırmakları gibi gümbürdeyen yüreğin. Sonunda ses ve sessizlik birbirinden ayırt edilemez olur.
Dinle.
Dinle.
Dinle.
Su değil, kan.
Senin kanın!
***
Güzellik, en sert kış gününden daha soğuk olabilir. Isıtan sevgidir, güzellik değil.
***
O yıl Lord Shayo buz gibi soğuk kış denizinde dondu; halefi Lord Ryoto’ya bahar çiçekleriyle yüklü bir dal çarptı; bir sonraki varis Lord Moritake, yazın çakan bir yıldırımla kavruldu. O zaman Koseki bölgenin lordu oldu.
“Havayla başa çıkamam ki” dedi.
Sonbaharın ilk yağmurları düşerken, bütün muhafız birliklerini idam etti, bütün cariyelerini manastıra, aşçıları sürgüne gönderdi, ahır şefinin kızıyla evlenip Şogun’a savaş açtı.
Lord Koseki, otuz sekiz yıl hüküm sürdü.
***
Savaştaki kayıplarımdan dolayı üzüntü duymalıyım elbette. Yenilgi hiçbir zaman hafife alınmamalıdır. Ancak, estetik bakış açısını da bırakamıyorum, bundan daha zarif güzelliğe sahip bir sonuç da olamazdı.
Hafif hafif yağan karın beyazı. Dökülen kanın kırmızısı.
Bundan daha beyaz bir beyaz, daha kırmızı bir kırmızı, daha soğuk bir kar, daha ılık bir kan olabilir mi?
***
***
Sözler yaralayabilir. Sessizlik iyileştirebilir. Ne zaman konuşacağını, ne zaman konuşmayacağını bilmek, bilgelerin bilgeliğidir.
Bilgi engelleyebilir. Bilmemek özgürleştirebilir. Ne zaman bileceğini, ne zaman bilmeyeceğini bilmek, kahinlerin bilgeliğidir.
Sözcüklerin, sessizliğin, bilginin ya da cehaletin engellemediği kıvrak bir kılıç pürüzsüz keser. Bu, savaşçıların bilgeliğidir.
***
Tanrı ve tanrılar, atalar ve ruhlar, iblisler ve melekler, bunların hiçbiri senin yaşamını yaşayamaz, senin ölümünü ölemez. Ne kehanet, ne insanların aklını okumak, sana, senin doğru yolunu gösterebilir.
Ben bu kadarını öğrendim.
Gerisini sen öğreneceksin...
Dinle.
Dinle.
Dinle.
Su değil, kan.
Senin kanın!
***
Güzellik, en sert kış gününden daha soğuk olabilir. Isıtan sevgidir, güzellik değil.
***
O yıl Lord Shayo buz gibi soğuk kış denizinde dondu; halefi Lord Ryoto’ya bahar çiçekleriyle yüklü bir dal çarptı; bir sonraki varis Lord Moritake, yazın çakan bir yıldırımla kavruldu. O zaman Koseki bölgenin lordu oldu.
“Havayla başa çıkamam ki” dedi.
Sonbaharın ilk yağmurları düşerken, bütün muhafız birliklerini idam etti, bütün cariyelerini manastıra, aşçıları sürgüne gönderdi, ahır şefinin kızıyla evlenip Şogun’a savaş açtı.
Lord Koseki, otuz sekiz yıl hüküm sürdü.
***
Savaştaki kayıplarımdan dolayı üzüntü duymalıyım elbette. Yenilgi hiçbir zaman hafife alınmamalıdır. Ancak, estetik bakış açısını da bırakamıyorum, bundan daha zarif güzelliğe sahip bir sonuç da olamazdı.
Hafif hafif yağan karın beyazı. Dökülen kanın kırmızısı.
Bundan daha beyaz bir beyaz, daha kırmızı bir kırmızı, daha soğuk bir kar, daha ılık bir kan olabilir mi?
***
Bilgeler, mutluluk ile acının bir olduğunu söylerler. İlkini bulduğumuz zaman ikincisini de bulduğumuz için olmasın bu?
***
Sözler yaralayabilir. Sessizlik iyileştirebilir. Ne zaman konuşacağını, ne zaman konuşmayacağını bilmek, bilgelerin bilgeliğidir.
Bilgi engelleyebilir. Bilmemek özgürleştirebilir. Ne zaman bileceğini, ne zaman bilmeyeceğini bilmek, kahinlerin bilgeliğidir.
Sözcüklerin, sessizliğin, bilginin ya da cehaletin engellemediği kıvrak bir kılıç pürüzsüz keser. Bu, savaşçıların bilgeliğidir.
***
Tanrı ve tanrılar, atalar ve ruhlar, iblisler ve melekler, bunların hiçbiri senin yaşamını yaşayamaz, senin ölümünü ölemez. Ne kehanet, ne insanların aklını okumak, sana, senin doğru yolunu gösterebilir.
Ben bu kadarını öğrendim.
Gerisini sen öğreneceksin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder