Profesyonellik, Amatörlük ve Adamlık

Ne zaman profesyonel, ne zaman amatör davranırız bilinmez. Bazen kaba göre şekil alırız. Profesyonel ve amatör olmak arasında bazen çok ince bir çizgi vardır. Olayda bahsi geçecek ilgili kişinin mahiyetine göre bu çizgiyi aşabilir ya da gerisinde durabiliriz. Tam profesyonel bir yapıda isimlerin hiçbir önemi olmayabilir. Ya da en üst seviyedeki profesyonellikte bile an gelir amatör bir bakış açısı yakalayabiliriz.

Bir adam var. Size bir oyuncu öneriyor. Size içten bir şekilde bağlı ve sadece yardımcı olmak istiyor. Para hakkında hiç konuşmuyor. Sudan ucuz ama fiyatına nazaran kaliteli bir oyuncuyu sizlere kazandırmak istiyor. Tek istediği bağlı olduğu takımına yardımda bulunmak.

Profesyonel bir kulübün çatısı altında böyle bir olayın yaşanması normal şartlar altında pek profesyonelce görülmez. Olayın kendisi amatörcedir. Daha profesyonel olan yaklaşımı bilmeyen yoktur zaten. Scout taraması sonucu tespit edilenlerden tutun, teknik direktörün istediği oyuncunun peşinde koşulmasına kadar belli bir süreç vardır. Menajer bile olmayan birinin ortaya çıkıp, herkese açık bir TV kanalında bir oyuncuyu önermesi, CD’lerini göndermesi kişiye göre farklı tepkilere sebep olabilir. Eğer o isim kulüp tarihi için çok önemli biriyse ve takıma gönülden bağlıysa işler değişir. Profesyonel olan bir yapının amatör ruhundan bahsedilir. Hala ölmeyen bir şeyler vardır.

Galatasaray gibi bir kulübün, gönüllerin kulübü olduğu söylenen bir kulübün, kulüp tarihinin en büyük isimlerinden biri olan Prekazi’yi Jovanovic ile çağırması, sonra yüzüne bile bakmaması, arayıp sormaması, özür dilememesi ve bu olayda asıl imzanın Adnan Sezgin’e ait olması anlaşılır bir durum değil. Şahsen bu olayın tek başına Adnan Sezgin’in başının altından çıktığını düşünmüyorum. Rijkaard’ın bile olur verdiği, yıllık 600 bin avroya mal olacak bir oyuncunun, hem de +2’lik bir hakkınız daha varken üstünün çizilmesi tek başına Adnan Sezgin’e yontulamaz. Ortak bir karar alınmıştır ve bu kararın uygulayıcısı Sezgin olmak zorunda kalmıştır. Asıl sorumlu perdenin arkasına saklanmış. O yüzden asıl özür dilemesi gereken Prekazi’yi çağıran Adnan Polat’tan başkası değildir.

Adnan Sezgin hayır diyecek ve bir başkan kulübün paralı çalışanına “bi git kardeşim ya, alıyoruz işte” diyemeyecek ha! Mümkün mü? Ama bir çok kişinin mümkündür yahu dediğini duyar gibiyim.


Bir söz de Prekazi’ye. Sen nasıl bir insansın Cevad? Nasıl bir bağlılık bu? Senin kazandığın paranın ve şöhretin onlarca, yüzlerce katını kazanan, bunu tıpkı senin gibi Galatasaray üzerinden yapan bir çok isim, günümüzde Galatasaray için demediğini bırakmazken, sen hala Galatasaray diyorsun, Türkiye diyorsun, Galatasaray taraftarı diyorsun. Ağzından tek bir kötü söz bile çıkmaz mı senin? Halbuki bu takım için neler neler diyenler var! Kaptanlık pazu bandını takmışların bile geçirmişlikleri vardır bu takıma. Ama sen her şeye rağmen Galatasaray diyorsun.

Sen Prekazi olduğun için kimse önerdiğin oyuncuya hayır demedi. Taraftarlardan kimse senin sözünden bir gram bile şüphe etmedi. Eğer iyi dediysen o oyuncunun gerçekten iyi olduğunu kabullendi. Seni hep ayrı sevdi. Şu futbolcuyla gelen bir başkası olsaydı, bu taraftar oyuncuyu getiren kişiyi tefe koyardı. Futbolcuyu ve onu getiren adamı geri gönderen, yüzüne bile bakmayan yönetime alkış tutardı. Helal be Adnan Sezgin derdi.

Ama o isim sendin ya.. Cevad’dın ya sen.. Prekazi’ydin ya.. Paraymış, pulmuş, adı sanı duyulmamış topçuymuş, profesyonellikmiş umurumuzda bile olmadı. Seninle birlikte bizi de öldürdüler Cevad. Misimoviç ve Insua’ya bile sevinemedik sayelerinde. Şu takımda bir de Prekazi’mizin önerdiği sudan ucuz ama kaliteli oyuncuyu görmek bize neden koysundu ki? Aksine gurur duyardık. Prekazi’mizin bize emaneti gözüyle bakardık. Birkaç maç kötü oynasaydı bile küfretmezdik, yuhalamazdık Petre’ye sövdüğümüz gibi. Çünkü senin emanetin olacaktı o bize..

Şu resme baktıkça sinirim bozuluyor. Gencecik çocuğu üzüşümüzden bizden bir parçayı üzüşümüze kadar sinirim bozuluyor. Tekrar tekrar bakıyorum resme. Bu yanlış bize yapılmış gibi öfkeleniyorum. O çocuğun ne suçu var şimdi? Bonservisini alıp gelmişti ve ortada kaldı transferin son günü. Hayatıyla oynadık çocuğun. Şu aslan parçası ile gencecik çocuğu mal gibi ortada bıraktılar ya, bunun acısı elbet bir gün çıkacaktır.

Ah be Cevad.. Adam olmak o kadar kolay değil. Bir takım profesyonel olabilir. Dünya kulübü bile olabilir. Amatörlük bile üflenebilir o profesyonel ruha. İş adamı bile olunabilir. Dünyanın parasına hükmedilebilir. Ama şu adamlık var ya şu adamlık. Hani sendeki şu adamlık. İşte herkes profesyonel, dünya kulübü, iş adamı ve amatör olabilir ama adam olamaz..