“Denizin derinliklerinde gizemli yaşamlar, renkli dünyalar;
Doğa Ana kanunlarının kendisini her alanda gösterdiği tılsımlar;
Yeryüzünde yaşayanların içine girmedikleri sürece anlayamayacakları bir dünya
Ve derinlerin kralı Büyük Beyaz!”
Doğa Ana kanunlarının kendisini her alanda gösterdiği tılsımlar;
Yeryüzünde yaşayanların içine girmedikleri sürece anlayamayacakları bir dünya
Ve derinlerin kralı Büyük Beyaz!”
Dünyanın bir çok yerinde değişik yaşamlar var. Bazıları gözlerimizin önünde cereyan etmekte, bazıları da gizli kapaklı gözlerimizden ırak gerçekleşmektedir. Bazen sorular sorulur bizlere genel kültür babında, “dünyanın en derin deniz diplerinde yaşam var mıdır” diye. Kimisi basit düzlemde düşünerek, “o kadar dipte oksijen ne arar?” deyip “tabii ki yoktur” cevabını verebilmektedir.
Gelelim bir de kendi yaşamımıza ve çevremizde yaşananlara. Her şey var: Sevinç, hüzün, mutluluk, karamsarlık, asabiyet, stres, keder, eğlence... Tüm bu duyguların gerçekleşme nedeni bellidir. Bir şeyler yaşarız ve bunlar bize demin sıraladığımız hisler olarak geri döner. Kimi insanlara en büyük maddi değerleri verseniz bile asla mutlu ve tatminkar olamayabilir. Kimileri de Polyanna hesabı ufacık şeylerle keyfini ve yolunu bulur, hayatın tadını çıkarır. Bir anlık mutsuzluğa bürünse dahi bazı şeyler vardır. Basit ve sıradan gibi görünür diğer insanlara. Ama görünen öyle değildir halbuki! Yapılması gereken sadece kulak kabartmaktır.
Sahi ya!!! Denizin en dibinde hayat var mıdır sizce? Her neyse! Bu ne kadar önemli ki? Denizlerin, kara parçaları üzerinde yaşananlar gibi çok renkli yaşamlara sahip olduğunu biliyoruz. Belki daha renkli ve etkileyici olduğunu bile söyleyebiliriz; bir müzik, bir nota, melodiler ya da bir köpek balığı gibi!!!
Derin bir müzik düşünün. Dinlediğinizde denizin diplerinde yaşadığınızı farz edin ve kendinizi denizin kralı olmuş “Büyük Beyaz” köpekbalığı gibi hissedin. Mutsuzsanız mutluluğu ve neşeyi bulun. Kendinizi birden çok güçlü hissetmeye başlayacaksınız. Çevresine korku veren Büyük Beyaz gibi. Great White gibi...
Müzik dünyasının en yetenekli, coşkulu, usta gruplarından biri olan Great White, Hard Rock arenasında kendisini dünyaya kabul ettirmesinin yanında, müziğinin ötesine giden bir yöne sahip. Çok ama çok erdemli bir yöne. Ve onların yaptığı müzik, erdemleri nedeniyle okyanusların en diplerinde bile yaşar.
“Büyük Beyaz” Köpekbalığı Gitarı Eline Alırsa!
Grubun vokalisti Jack Russell ve gitaristi Mark Kendall, 1978 yılından beri birlikte çalıyorlardı. Russell ve Kendall aynı yıl ekibi oluşturmuş, günümüze kadar birlikte çalan, birbirinden ayrılmayan iki dost olmuşlardı. İkisi haricinde bir çok eleman girip çıkmıştı. 1980’li yılların Glam Rock tarzına tezat olarak, Blues temelli bir sound benimseyen Great White, o zamandan beri hafızalara kazınan şarkılar üretmeye devam ediyor. 1982 yılında çıkardıkları ilk eserleri “Out of the Nigth”ın (EP) 20.000 kopya satması, EMI ile sözleşme imzalamalarına ve ilk albümleri “Great White”ı 1984 yılında çıkarmalarına yetmişti.
Güney California’lı grup ilk olarak 1984 yılında blues – rock grubu olarak dikkatleri çekti. Ama başlangıçta onlara Hair grubu gözüyle bakılmıştı. Russell böyle bir tanımlandırmaya katılmamıştı. Kabul edilebilir bir şöhrete ulaştılar ve tüm albümleri dünya çapında 6 milyonun üzerinde sattı. “Once Bitten, Twice Shy” parçasıyla “En İyi Hard Rock Performansı” dalında Grammy ödülünü kazandılar ve o parçanın bulunduğu Twice Shy albümü iki platin plak kazandı.
Kendilerine tarihlerinin en iyi turu sorulduğunda 80’lerdeki Whitesnake ve Tesla ile verdikleri konseri işaret ediyorlar. Monster of Rock konserinde 60.000 kişiye konser verdiklerini hatırlıyorlar ve bu onların en kalabalık konseriydi. Russell en favori albüm olarak “Can’t Get There From Here”ı (CGTFH) gösteriyor. “Hooked” ile “Sail Away” albümlerinin çok iyi parçalara sahip olmasına rağmen prodüksiyon açısından kendisini memnun etmediğini kabul ediyor.
Blues temelli olup, güçlü bir ruhu ve yapıyı temsil eden “Rock Me”, “Save Your Love” ve “Face The Day” gibi harika hitlerin yanında, CGTFH albümüyle yeryüzüne başka hitleri de sokmayı başarmışlardır. Bu konuda vokalist Jack Russell’ın bakış açısı farklıdır. Grup güçlü çentikler atmıştı kulvarında ve bunu “Great White, sadece daha büyük ve daha iyi olan bir gruptur” sözüyle açıklığa kavuşturuyordu.
Vokalist Russell, Don Dokken gibi uzun zamandır arkadaşı olduğu kişilerin desteğini de alarak geçmişteki hayatının izlerini sözlere monte etmeyi iyi başarmıştır. Geçmişteki eğlenceli hayatını “Rollin’ Stoned” ve düşkünlüğün daha da ötesine giden adrenalin dolu uzun şiirini “Gone to the Dogs” parçasıyla yansıtmaktan çekinmemiştir. Aslında Russell’ın yapmak istediği şey; geçmişteki hayatından ve tecrübelerinden yola çıkarak, hem iyiliğin hem de kötülüğün keşfedilmesini sağlamaktır. “Saint Lorraine”, “Ain’t No Shame”, “Sister Mary” ile iyi ilişkilerinden yola çıkmışken, “Loveless Age” parçasıyla kötü ilişkiden bir örneği gözler önüne sermiştir. Ama CGTFH albümü daha geniş sosyal yorumları beraberinde getirmiştir: Dinlerin çarpık iki yüzlülüğünden “Wooden Jesus” ve evsiz insanların dokunaklı halinden “Hey Mister” şarkıları ile bahsetmeleri, ellerine aldıkları sosyal sorumluluğun bir parçası gibiydi.
Bu bakış açıları, bir şarkının konuları ama Russell bu gerçeklikleri kavramayı, korumayı es geçmez ve mütevazılığını konuşturur: “Şarkı yazarlığında, daha önce kimsenin duymadığı şeyler hakkında yenilikçi liriklere imza atmak gibi bir denemeye girmedim.” Bunun nedenini ise şöyle açıklar: “Bazen yazdığım liriklerde insanların nereye gittiğini anlayabilmeleri için lirik yazımında modern olmayı denediğimi düşünüyorum. Aslında kendi yolumuzdaki aynı hikayeleri kendimize anlatabilmek çok önemli. Bu şarkılar, hayatımın merkezinde yaşadığım şeyleri bana hatırlatan, her zaman anılmaya değer olan basit ve temel şeyleri aktaran şarkılardır.”
Karanlık ve Trajedinin Erdeme Dönüşmesi
Bazı grupların trajik ve karanlık bir öyküsü vardır. O gruplardan biri de Great White. Söz konusu olay, CNN’de bile önemli yankı uyandırmıştı.
20 Şubat 2003 gecesi başladı her şey. Rhode Island’de konser veren grup, konser alanında çıkan yangın sonrasında cehennemin ortasında kaldı. 300 kişi kapasiteli kulüp, haddinden fazla seyirci almıştı ve yangın çıkınca herkes tek bir kapıya yöneldiği için sonuçları çok korkunç olmuştu. 96 kişi yanarak ölmüştür. Bazı bedenler çok feci yandığından ancak DNA testi ile kimlikleri saptanabilmiştir. 187 insan yaralanmıştır.
Gelelim bir de kendi yaşamımıza ve çevremizde yaşananlara. Her şey var: Sevinç, hüzün, mutluluk, karamsarlık, asabiyet, stres, keder, eğlence... Tüm bu duyguların gerçekleşme nedeni bellidir. Bir şeyler yaşarız ve bunlar bize demin sıraladığımız hisler olarak geri döner. Kimi insanlara en büyük maddi değerleri verseniz bile asla mutlu ve tatminkar olamayabilir. Kimileri de Polyanna hesabı ufacık şeylerle keyfini ve yolunu bulur, hayatın tadını çıkarır. Bir anlık mutsuzluğa bürünse dahi bazı şeyler vardır. Basit ve sıradan gibi görünür diğer insanlara. Ama görünen öyle değildir halbuki! Yapılması gereken sadece kulak kabartmaktır.
Sahi ya!!! Denizin en dibinde hayat var mıdır sizce? Her neyse! Bu ne kadar önemli ki? Denizlerin, kara parçaları üzerinde yaşananlar gibi çok renkli yaşamlara sahip olduğunu biliyoruz. Belki daha renkli ve etkileyici olduğunu bile söyleyebiliriz; bir müzik, bir nota, melodiler ya da bir köpek balığı gibi!!!
Derin bir müzik düşünün. Dinlediğinizde denizin diplerinde yaşadığınızı farz edin ve kendinizi denizin kralı olmuş “Büyük Beyaz” köpekbalığı gibi hissedin. Mutsuzsanız mutluluğu ve neşeyi bulun. Kendinizi birden çok güçlü hissetmeye başlayacaksınız. Çevresine korku veren Büyük Beyaz gibi. Great White gibi...
Müzik dünyasının en yetenekli, coşkulu, usta gruplarından biri olan Great White, Hard Rock arenasında kendisini dünyaya kabul ettirmesinin yanında, müziğinin ötesine giden bir yöne sahip. Çok ama çok erdemli bir yöne. Ve onların yaptığı müzik, erdemleri nedeniyle okyanusların en diplerinde bile yaşar.
“Büyük Beyaz” Köpekbalığı Gitarı Eline Alırsa!
Grubun vokalisti Jack Russell ve gitaristi Mark Kendall, 1978 yılından beri birlikte çalıyorlardı. Russell ve Kendall aynı yıl ekibi oluşturmuş, günümüze kadar birlikte çalan, birbirinden ayrılmayan iki dost olmuşlardı. İkisi haricinde bir çok eleman girip çıkmıştı. 1980’li yılların Glam Rock tarzına tezat olarak, Blues temelli bir sound benimseyen Great White, o zamandan beri hafızalara kazınan şarkılar üretmeye devam ediyor. 1982 yılında çıkardıkları ilk eserleri “Out of the Nigth”ın (EP) 20.000 kopya satması, EMI ile sözleşme imzalamalarına ve ilk albümleri “Great White”ı 1984 yılında çıkarmalarına yetmişti.
Güney California’lı grup ilk olarak 1984 yılında blues – rock grubu olarak dikkatleri çekti. Ama başlangıçta onlara Hair grubu gözüyle bakılmıştı. Russell böyle bir tanımlandırmaya katılmamıştı. Kabul edilebilir bir şöhrete ulaştılar ve tüm albümleri dünya çapında 6 milyonun üzerinde sattı. “Once Bitten, Twice Shy” parçasıyla “En İyi Hard Rock Performansı” dalında Grammy ödülünü kazandılar ve o parçanın bulunduğu Twice Shy albümü iki platin plak kazandı.
Kendilerine tarihlerinin en iyi turu sorulduğunda 80’lerdeki Whitesnake ve Tesla ile verdikleri konseri işaret ediyorlar. Monster of Rock konserinde 60.000 kişiye konser verdiklerini hatırlıyorlar ve bu onların en kalabalık konseriydi. Russell en favori albüm olarak “Can’t Get There From Here”ı (CGTFH) gösteriyor. “Hooked” ile “Sail Away” albümlerinin çok iyi parçalara sahip olmasına rağmen prodüksiyon açısından kendisini memnun etmediğini kabul ediyor.
Blues temelli olup, güçlü bir ruhu ve yapıyı temsil eden “Rock Me”, “Save Your Love” ve “Face The Day” gibi harika hitlerin yanında, CGTFH albümüyle yeryüzüne başka hitleri de sokmayı başarmışlardır. Bu konuda vokalist Jack Russell’ın bakış açısı farklıdır. Grup güçlü çentikler atmıştı kulvarında ve bunu “Great White, sadece daha büyük ve daha iyi olan bir gruptur” sözüyle açıklığa kavuşturuyordu.
Vokalist Russell, Don Dokken gibi uzun zamandır arkadaşı olduğu kişilerin desteğini de alarak geçmişteki hayatının izlerini sözlere monte etmeyi iyi başarmıştır. Geçmişteki eğlenceli hayatını “Rollin’ Stoned” ve düşkünlüğün daha da ötesine giden adrenalin dolu uzun şiirini “Gone to the Dogs” parçasıyla yansıtmaktan çekinmemiştir. Aslında Russell’ın yapmak istediği şey; geçmişteki hayatından ve tecrübelerinden yola çıkarak, hem iyiliğin hem de kötülüğün keşfedilmesini sağlamaktır. “Saint Lorraine”, “Ain’t No Shame”, “Sister Mary” ile iyi ilişkilerinden yola çıkmışken, “Loveless Age” parçasıyla kötü ilişkiden bir örneği gözler önüne sermiştir. Ama CGTFH albümü daha geniş sosyal yorumları beraberinde getirmiştir: Dinlerin çarpık iki yüzlülüğünden “Wooden Jesus” ve evsiz insanların dokunaklı halinden “Hey Mister” şarkıları ile bahsetmeleri, ellerine aldıkları sosyal sorumluluğun bir parçası gibiydi.
Bu bakış açıları, bir şarkının konuları ama Russell bu gerçeklikleri kavramayı, korumayı es geçmez ve mütevazılığını konuşturur: “Şarkı yazarlığında, daha önce kimsenin duymadığı şeyler hakkında yenilikçi liriklere imza atmak gibi bir denemeye girmedim.” Bunun nedenini ise şöyle açıklar: “Bazen yazdığım liriklerde insanların nereye gittiğini anlayabilmeleri için lirik yazımında modern olmayı denediğimi düşünüyorum. Aslında kendi yolumuzdaki aynı hikayeleri kendimize anlatabilmek çok önemli. Bu şarkılar, hayatımın merkezinde yaşadığım şeyleri bana hatırlatan, her zaman anılmaya değer olan basit ve temel şeyleri aktaran şarkılardır.”
Karanlık ve Trajedinin Erdeme Dönüşmesi
Bazı grupların trajik ve karanlık bir öyküsü vardır. O gruplardan biri de Great White. Söz konusu olay, CNN’de bile önemli yankı uyandırmıştı.
20 Şubat 2003 gecesi başladı her şey. Rhode Island’de konser veren grup, konser alanında çıkan yangın sonrasında cehennemin ortasında kaldı. 300 kişi kapasiteli kulüp, haddinden fazla seyirci almıştı ve yangın çıkınca herkes tek bir kapıya yöneldiği için sonuçları çok korkunç olmuştu. 96 kişi yanarak ölmüştür. Bazı bedenler çok feci yandığından ancak DNA testi ile kimlikleri saptanabilmiştir. 187 insan yaralanmıştır.
Yangın Anı Bu olay Great White tarihinin en karanlık ve elîm gecesidir. Sadece hayranlarını kaybetmemişler, kendileriyle 3 yıldır beraber olan ve yeteneğiyle göz kamaştıran genç gitaristleri Ty Longley’i de kaybetmişlerdir. Seyircilere yardımcı olmak isteyen Longley alevler içinde kalmıştır.
Ayrıca Longley’in bir kız arkadaşı vardı ve daha yeni bebeğe sahip olmuşlardı. Grubun gitaristi Mark Kendall’ın eşi ve Longley’in kız arkadaşı sürekli irtibat halindeler. Kendall ile Russell, bebeğe mali yönden yardımcı olmak için Los Angeles’da birkaç akustik şov gerçekleştirmiş ve 10.000 dolar toplamışlardır. Kıssadan hisse, grup üyeleri ölen arkadaşlarının sevgilisine ve çocuğuna ebeveyn olmuşlardır.
7 Ağustos’ta Güney Dakota Rapid City’deki konserlerinde, ilk şarkılarından sonra grup adına vokalist Jack Russell, söz konusu trajik olaydan uzun uzun bahsetmiş ve hayatlarını kaybetmiş kişilerin ailelerine yardımcı olmak için yardım kampanyası başlatmıştır. Ayrıca kurbanların anısına yüz saniyelik saygı duruşunda bulunulmasını istemiştir.
Söz konusu yardım kampanyası çok önemliydi. Bazı çocuklar konserde ebeveynlerini kaybetmiş, sahipsiz kalmışlardı. Yardım kampanyası başlar başlamaz, grubun bir fanı dört bilet için 4.000 dolar bağışladı ve kampanya http://www.stationfamilyfund.org sitesinde yürütüldü. Bu kampanyanın en büyük kaynaklarından biri şüphesiz grubun canlı performansları. Grup, kurduğu vakıf aracılığıyla yardım toplamasının yanında, o tarihten beri bir çok konseri kampanyaya katkı sağlayabilmek için gerçekleştiriyor. 26 Eylül 2005 tarihi itibariyle toplanan para 767.650,98 dolardı. Söz konusu paranın 738.250,70 dolarlık kısmı dağıtılmıştı. Şubat 2006 sonunda ise gerekli tutara ulaşılmış ve destek tamamlanmış oldu.
Jack Russell bu olay hakkında şöyle diyor:
“Söz konusu facia sonrasında verdiğimiz konserlerin nedeni belli. Bildiğiniz gibi 20 Şubat günü çok korkunç bir trajedi meydana geldi. Aile üyelerimizden yüz kişiyi kaybettik. Birkaç ay olduğumuz yerde durduk, büyük psikolojik acılar çektik ve terapilere gittik. Çok düşündük. En sonunda bu insanlara yardımcı olmamız gerektiğini düşündük ve kurbanların yakınlarına malî yardımlarda bulunabilmek için bir vakıf kurduk. Başlangıçta kendi cebimizden karşılamak bizim için mutluluk vericiydi. Ama tek başımıza bunun altından kalkabilmek mümkün değildi. Bizi rahatlatacak sponsor ve distribütörler bulduk. Sürekli anne babasını ya da ebeveynlerinden birini kaybetmiş elli altı çocuğu düşünüyordum. Aşılarını, bakımlarını, diğer giderlerini, borçlarını ve diğer hayatî ihtiyaçlarını… En sonunda bir vakıf kurmuştuk ve elde edilen tüm para, direkt kurbanlara ve kurbanların ailelerine, çocuklarına gitmeye başladı. Kampanya mükemmel çalıştı.
Söz konusu kampanyanın adı bir web sitesi adı altında işliyor: http://www.stationfamilyfund.org . Yaşanan facia, Great White ya da bir Rock’n Roll trajedisi değildir, bir Amerikan trajedisidir. İster Great White, ister Rock’n Roll, ister herhangi bir müziğin hayranı olunsun, tüm insanlar yardım etmeliydi. Bu insanlar çok ufak bir şehirde yaşıyorlar, gelirleri kısıtlı ve yardıma ihtiyaçları var. Bir konsere gelip bağışta bulunamasa bile, insanlar web sitesine bakmalı, elinden geldiğince yardımcı olmalı, yazılar yazmalı, dualarını yollamalı ve bir şeyler yapmalı. Bu çok önemli bir bütünü ifade eder ve tüm insanlara özgüdür.
Fanlarımızla ve Rock’n Roll kuruluşlarıyla gurur duyduk. İnsanlar dışarıdan baktığında bizim hakkımızda yorumlar yürütebilir. Saçlarımız uzundur ve dövmelerimiz vardır. Ama bu insanlar benim şimdiye kadar gördüğüm en merhametli ve duyarlı insanlardı. Tur boyunca vakıfa mali güç sağlamak için giydiğimiz özel tişörtler vardı ve seyircilerden biri tişörtüme 350 dolar verdi. İnsanlar sağdan soldan para yağdırıyordu. Bu insanlar çok klas çalışan insanlar. Ve adamın biri Colorado’da bahar aylarındaki bir şova geldi ve dört bilet için 4.000 dolar verdi.”
Jack Russell’in belirttiği http://www.stationfamilyfund.org/ adresinin ana sayfasının en sonunda, bu vakıfa kimlerin destekçi olduğu, hangi kuruluş ve grupların emeğinin olduğunu görebilirsiniz.
Grup bu olaydan sonra çok uzun süre yeni albüm için stüdyoya giremedi. Çünkü böyle acı bir olay yaşamışlarken stüdyoya odaklanabilmeleri çok zordu. 2 yıl konserden konsere koşup yardım toplamaya çalışıyorlardı ve bundan hiç şikayetçi değillerdi.
Denizin Derinliklerinde Görünenler
Denizin derinliklerinde şahit olmamız gereken çok şey var. İçine girmediğimiz ve araştırmadığımız sürece bilemeyeceğimiz... Bunun gibi nice bilinemeyen gizemler ve anlamlar mevcut.
“Müzik sadece müziktir, sadece eğlencedir” diyenlere bu yazı sonrasında çok rahat bir şekilde “Müzik sadece müzik değildir” diyebilmekteyiz. Müzik, tek bir anlama yükleneyemeyecek kadar çok engin ve derin bir dünyadır. Tek bir tarafa da çekemezsiniz. En diplerde dahî efsanelere şahit olabilirsiniz. Tıpkı Great White’da olduğu gibi…
Ayrıca Longley’in bir kız arkadaşı vardı ve daha yeni bebeğe sahip olmuşlardı. Grubun gitaristi Mark Kendall’ın eşi ve Longley’in kız arkadaşı sürekli irtibat halindeler. Kendall ile Russell, bebeğe mali yönden yardımcı olmak için Los Angeles’da birkaç akustik şov gerçekleştirmiş ve 10.000 dolar toplamışlardır. Kıssadan hisse, grup üyeleri ölen arkadaşlarının sevgilisine ve çocuğuna ebeveyn olmuşlardır.
7 Ağustos’ta Güney Dakota Rapid City’deki konserlerinde, ilk şarkılarından sonra grup adına vokalist Jack Russell, söz konusu trajik olaydan uzun uzun bahsetmiş ve hayatlarını kaybetmiş kişilerin ailelerine yardımcı olmak için yardım kampanyası başlatmıştır. Ayrıca kurbanların anısına yüz saniyelik saygı duruşunda bulunulmasını istemiştir.
Söz konusu yardım kampanyası çok önemliydi. Bazı çocuklar konserde ebeveynlerini kaybetmiş, sahipsiz kalmışlardı. Yardım kampanyası başlar başlamaz, grubun bir fanı dört bilet için 4.000 dolar bağışladı ve kampanya http://www.stationfamilyfund.org sitesinde yürütüldü. Bu kampanyanın en büyük kaynaklarından biri şüphesiz grubun canlı performansları. Grup, kurduğu vakıf aracılığıyla yardım toplamasının yanında, o tarihten beri bir çok konseri kampanyaya katkı sağlayabilmek için gerçekleştiriyor. 26 Eylül 2005 tarihi itibariyle toplanan para 767.650,98 dolardı. Söz konusu paranın 738.250,70 dolarlık kısmı dağıtılmıştı. Şubat 2006 sonunda ise gerekli tutara ulaşılmış ve destek tamamlanmış oldu.
Jack Russell bu olay hakkında şöyle diyor:
“Söz konusu facia sonrasında verdiğimiz konserlerin nedeni belli. Bildiğiniz gibi 20 Şubat günü çok korkunç bir trajedi meydana geldi. Aile üyelerimizden yüz kişiyi kaybettik. Birkaç ay olduğumuz yerde durduk, büyük psikolojik acılar çektik ve terapilere gittik. Çok düşündük. En sonunda bu insanlara yardımcı olmamız gerektiğini düşündük ve kurbanların yakınlarına malî yardımlarda bulunabilmek için bir vakıf kurduk. Başlangıçta kendi cebimizden karşılamak bizim için mutluluk vericiydi. Ama tek başımıza bunun altından kalkabilmek mümkün değildi. Bizi rahatlatacak sponsor ve distribütörler bulduk. Sürekli anne babasını ya da ebeveynlerinden birini kaybetmiş elli altı çocuğu düşünüyordum. Aşılarını, bakımlarını, diğer giderlerini, borçlarını ve diğer hayatî ihtiyaçlarını… En sonunda bir vakıf kurmuştuk ve elde edilen tüm para, direkt kurbanlara ve kurbanların ailelerine, çocuklarına gitmeye başladı. Kampanya mükemmel çalıştı.
Söz konusu kampanyanın adı bir web sitesi adı altında işliyor: http://www.stationfamilyfund.org . Yaşanan facia, Great White ya da bir Rock’n Roll trajedisi değildir, bir Amerikan trajedisidir. İster Great White, ister Rock’n Roll, ister herhangi bir müziğin hayranı olunsun, tüm insanlar yardım etmeliydi. Bu insanlar çok ufak bir şehirde yaşıyorlar, gelirleri kısıtlı ve yardıma ihtiyaçları var. Bir konsere gelip bağışta bulunamasa bile, insanlar web sitesine bakmalı, elinden geldiğince yardımcı olmalı, yazılar yazmalı, dualarını yollamalı ve bir şeyler yapmalı. Bu çok önemli bir bütünü ifade eder ve tüm insanlara özgüdür.
Fanlarımızla ve Rock’n Roll kuruluşlarıyla gurur duyduk. İnsanlar dışarıdan baktığında bizim hakkımızda yorumlar yürütebilir. Saçlarımız uzundur ve dövmelerimiz vardır. Ama bu insanlar benim şimdiye kadar gördüğüm en merhametli ve duyarlı insanlardı. Tur boyunca vakıfa mali güç sağlamak için giydiğimiz özel tişörtler vardı ve seyircilerden biri tişörtüme 350 dolar verdi. İnsanlar sağdan soldan para yağdırıyordu. Bu insanlar çok klas çalışan insanlar. Ve adamın biri Colorado’da bahar aylarındaki bir şova geldi ve dört bilet için 4.000 dolar verdi.”
Jack Russell’in belirttiği http://www.stationfamilyfund.org/ adresinin ana sayfasının en sonunda, bu vakıfa kimlerin destekçi olduğu, hangi kuruluş ve grupların emeğinin olduğunu görebilirsiniz.
Grup bu olaydan sonra çok uzun süre yeni albüm için stüdyoya giremedi. Çünkü böyle acı bir olay yaşamışlarken stüdyoya odaklanabilmeleri çok zordu. 2 yıl konserden konsere koşup yardım toplamaya çalışıyorlardı ve bundan hiç şikayetçi değillerdi.
Denizin Derinliklerinde Görünenler
Denizin derinliklerinde şahit olmamız gereken çok şey var. İçine girmediğimiz ve araştırmadığımız sürece bilemeyeceğimiz... Bunun gibi nice bilinemeyen gizemler ve anlamlar mevcut.
“Müzik sadece müziktir, sadece eğlencedir” diyenlere bu yazı sonrasında çok rahat bir şekilde “Müzik sadece müzik değildir” diyebilmekteyiz. Müzik, tek bir anlama yükleneyemeyecek kadar çok engin ve derin bir dünyadır. Tek bir tarafa da çekemezsiniz. En diplerde dahî efsanelere şahit olabilirsiniz. Tıpkı Great White’da olduğu gibi…
1 yorum:
Jack Russell ve Mark Kendall.. Büyük grup, çok büyük grup.. Dinlenesi, dinletilesi..
Yorum Gönder