Her türlü sıkıntı ve zahmetlere rağmen hayata sıkı sıkıya bağlanmayı severim. Mücadele etmeyi, bir şeyleri sorgulamayı, bazen her şey istendiği gibi gitmese bile ayakta durabilmeyi ve hep savaşmayı severim. Hiçbir şey yapmadan, her şeyin önümde serilemeyeceğini bilecek ve anlayacak kadar büyüdüm. Tüm çevremden kıskançlık dalgaları ve hoşnutsuzluklar bana doğru yayılsa, bundan yeri gelince bıkkınlık hissetsem bile, hatta en karanlık dehlizlere düşsem de bilirim ki oradan yine çıkarım. En derin kuyudan bile. Bu, biz insanoğluna ait bir güç. Özel bir güç. Hayata nasıl bakabildiğimiz ile ilgili bir meseleden başka bir şey değildir.
Bu kadar basit olamaz ki ama diye muhakkak soracaktır insanoğlu. Değildir. O kadar basit değildir. Burada yaşamın bizlere verdiklerinden bahsediyoruz. Yaşamın kendisinden. Bize sürekli bir şeyler hissettiren yoğunluklarından. Bu kadar şeyin yaşandığı doluluklar basit olamaz.
Mücadele ve savaşmak ne kadar hayata dahilse, sıkıntı ve sorunlar da hayatın bir parçası. Olduğu gibi kabul etmemiz gerekir bazen. Tüm her şey üst üste gelse bile bazı şeylerden vazgeçmek, yerkürenin en garip varlıkları olan biz insanoğluna yakışacak bir şey değildir.
Bazen canım çok sıkılır gerçekten. Bazen hayıflanırım. Dünyanın en güçlü insanı değilim. Dünyanın en savaşçı ve mücadeleci insanı da değilim. Duygularım var. Hassaslaştığım ve derine düştüğüm anlar var. Depresif boyutlara düşecek olmam da söz konusu yeri gelince.
Ama bir şey olur. Basit bir şey. Kulağıma basit bir melodi çalınır. Daha ilk tınıları ile birlikte beni depresif, hüzünlü dünyadan alır, mutluluğa götürür. O anki hislerimi değiştirir.
İşte o an dünyanın en güçlü insanıyım. Dünyanın en savaşçı ve mücadeleci insanıyım.
Çünkü Hard Rock tarihinin gelmiş geçmiş en mükemmel şeylerinden biri olan Gotthard, Tomorrow’s Just Begun ile bana ayarı çoktan vermiştir. Rock müzik dünyasının en iyi seslerinden biri olan Steve Lee’yi geçtiğimiz Ekim ayında bir trafik kazasına kurban veren grup, Steve Lee’nin sesinden bu duyguları bana yaşattığında ölümün getirdiği kırılganlık da ayreten ruhumu esir alıyor. Hayat bu çünkü..
Gotthard – Tomorrow’s Just Begun
Kafanı kaldır ve çevrene bak
Gördüğün şeylerden hoşlanmayabilirsin
Omuzlarının üzerinde ağır bir yük
Ve özgürlüğün için hiçbir şey yapamayabilirsin
Devam et
Hayatını yaşa, kendin için ve yalnız
Hiçbir şeyin kontrol etmesine izin vermeden
Bu elinde olan bir şey, sağlayabilirsin
Çünkü yarın henüz başladı
Gözlerindedir, özgürlük umudu
Kendi yolunda gidemediğini hissedersin
Sadece beni burada bulabileceğini hatırla
Her zaman mavi gökyüzü griye dönüşecektir
Öyleyse korkmuyor musun
Gitmekte olduğun yerlerden
Güneşteki adayı mı arıyorsun?
Senin ellerindedir ve yol, senin gezdiğin yoldur
Evet, çünkü yarın henüz...
Çünkü yarın henüz..
Çünkü yarın henüz başladı..
Yolunda yürürken, yeni boyutlarda
Geçmişin yankılarını duyacaksın
Geçmişte yaptığın şeylere bir daha bakma
Çünkü yanlış vaatler asla bir son anlamına gelmez
Devam et
Hayatını yaşa, kendin için ve yalnız
Hiçbir şeyin kontrol etmesine izin vermeden
Bu elinde olan bir şey, sağlayabilirsin
Oh, çünkü yarın henüz...
Çünkü yarın henüz..
Çünkü yarın henüz başladı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder