Finlandiya’nın soğuk ve buzlu topraklarından bize sıcak sözlerle ulaşıyorlardı. Ortaya çıkardıkları eserlerde bizi yer yer hızdan tavana vurdururken, bazen de cehennemin dibine kadar indirip, o sıcaklıkta erimemizi ve bin bir türlü duyguları içimizde hissedip derin derin düşünmemizi sağlıyorlardı.
Sıcak esintiler, şiddetli rüzgarlar, pastoral geçişler, hüzünlü dokumalar ve usta dokunuşlar..
Hepsi kendi çapında üstün müzisyenlerdi ama her güzel şeyin muhakkak bir sonu oluyor. Şu an çok daha farklı bir çizgide ilerliyorlar. Eski tatları yok.
İsmini çok değerli bir kemandan (stradivarius; aynı zamanda dünyanın en pahalı müzik aletidir) türeten grubun oldukça hoşuma giden bir parçasıyla baş başa bırakayım sizi. Stratovarius’dan gelsin. Denizcilerin parçası gibi mübarek. :)
Coming Home
Sabahleyin uyandığımda
Evden oldukça uzaktayken
Gün boyu bir şeyler yapmayı deniyorum
Sevgimi gönderiyorum
Bu telefon kulübesinden
Öfkeyle dolanıp durmuştuk
Bir çok dağları tırmanmıştık
Ama tüm bu kötü zamanlar geride kaldı
Yol artık boş – Eve geliyorum
Sensiz
Yelkensiz bir gemi gibiyim
Esen rüzgardan beni koruyacak olan.
En yüksek dağları tırmandım
Dünyanın tüm okyanuslarını aştım
Sadece gülümsemeni görebilmek için
Yıllar boyunca biriken tüm sorumluluklar
Biliyorum, beklemek için geri dönüyor
Sadece ileriye bak, yol boş
Eve geliyorum
Her adımla eve yaklaşıyorum
Geri döndüğümde yalnız olmayacaksın
Yakında tanıdık evi gözlerimden önce göreceğim
Ve seni
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder