6 Ağustos 2009 Perşembe

Ölüm Şiirleri (Dead Poems)


Hojo Ujimasa

1538-1590

Sonbaharın son esintileri,
bulut kütlelerini uçurur
ayın saf ışığına
ve bulutlanan aklımız buğulu,
seni pınar gibi çevreler.Şimdi gözden kaybolduk,
Güzel! Neyi düşünmeliyiz?
Biz gökyüzünden geldik.
Şimdi yeniden geri dönmeliyiz.
Bu görünen son noktadır.

*****

Minamoto Yorimasa

1104-1180

Çürümüş bir kütük gibi
yarısı toprağa gömülmüş –
Hayatım çiçek açmadı,
acı son geliyor.

*****

Ota Dokan

1432-1486

Bilmemiş miydim
şimdiden ölü olduğumu.
Yas tutacaktım
kayıp yaşamım için.

*****

Shiaku Nyudo

Ölüm 1333

Kılıcımı ileriye doğru tuttum,
boşluğu kestim,
büyük ateşin ortasında,
rahatlatıcı bir esinti aktı

*****

Takemata Hideshige
(Shibata Katsuie tarafından yenilgiye uğratıldıktan sonra)

Benim gibi bir adam
Ashura’nın boyunduruğu altına mı girecek?
Yeniden doğacağım
ve sonra Katsuie’nin başını keseceğim...

*****

Tokugawa Ieyasu

1542-1616

Geçen ya da kalan zaman hep aynıdır.
Tek farklılık neler yapabildiğindir.
Ah, ne kadar hoş! İki uyanış ve tek uyku.
Zamanın akıp geçtiği bir dünya rüyası!
Erkenden doğan şafağın kızılımsı renkleri!

*****

Toyotomi Hideyoshi

1536-1598

Yaşamım
çiğ gibi görünüp
çiğ gibi geçip gitti.

*****

Uesugi Kenshin

1530-1578

Verimli uzun bir yaşam neredeyse bir kupa sake’dir;
kırk dokuz yıllık yaşam bir rüya gibi geçti;
ne yaşamın ne olduğunu bilirim ne de ölümün.
Yıllar birbirini kovaladı – Hepsi bir rüya gibi.
Cennet ve cehennem arkada bırakılır;
Mehtaplı şafakta bekledim,
Dostluk bulutlarından özgür olarak.

Hiç yorum yok:

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails