7 Eylül 2009 Pazartesi

John Milton'ın Kayıp Cennet'inden...


“Ey yaratılanların en güzeli, Tanrının yarattıklarının sonuncu en iyisi,
Gözün görebileceği, aklın alabileceği en güzel şey,
Kutsal, tatlı kadın!
Nasıl böyle birden kaybettin kendini,
Soldun ve ölüme yaklaştın
Yasağı nasıl ihlal ettin,
Yasak kutsal meyveyi nasıl kopardın?
Seni lanetli bir düşman kandırdı,
Ama kim bilmiyorum ve seninle beraber ben de mahvoldum.
Hiç kuşkusuz seninle birlikte ben de öleceğim
Sensiz nasıl yaşarım?
Senin tatlı konuşmandan, aşkından nasıl vazgeçerim ve
Bu vahşi ormanlarda kimsesiz yaşarım?
Bir kaburgamı daha versem ve
Tanrı bir Havva daha yaratsa bile
Senin kaybını asla unutamam.
Hayır, hayır! Doğanın bağı çekiyor beni,
Sen benim etimsin, kemiğimsin.
Mutluluk ya da acılarla ayrılamayız biz.

(Havva yasaklı meyveyi yedikten sonra Adem’in Havva’ya bağlılığını belirttiği bölümden)

Hiç yorum yok:

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails