Heavy müzik piyasasını yakından takip edenler için Shadows Fall’u uzun uzun anlatmama gerek yoktur. Son dönemlerin en bilindik ve müzikal anlamda önemli gelişim gösteren gruplarından biri. 1995 yılında kurulan grup, başlangıç itibariyle Melodik Death Metal tarzı ile dikkat çekerken son dönemlerde bu tarzdan bazı parçacıkları taşısa bile sonrasında Thrash Metal ve daha teknik bir müziğe geçiş yapmıştı. 2004 tarihli albümleri The War Within ile Century Media şirketinin en çok satan gruplarından biriydi. Bu rakam 200.000’in üzerindeydi.
Tabii bu piyasada albümleri çok satmanın gruplara fazla getirisi olmuyor. Paranın önemli kısmı plak şirketlerinin cebine giriyor. Grupların para kazanmasını sağlayan asıl olay ise çıktıkları konserlerden elde edilen gelirler oluyor.
Son dönemlerin kaliteli gruplarından olan Shadows Fall 15 Eylül tarihinde yeni albümünü piyasaya çıkardı. Albümü dinler dinlemez direkt beğendiğimi söylemeliyim. Boş şarkı bulmamakla birlikte özellikle daha teknik ve girişken görünen şarkıların daha çok hoşuma gittiğini iletebilirim. Bu anlamda ‘King of Nothing’, ‘Still I Rise’ ve ‘Dead and Gone’ gibi parçalar daha ön planda göründü kulağıma. Albümün en önemli özelliklerinden biri, prodüksiyonun oldukça kaliteli olması ve teknik müzikten parçacıklar lanse etmesi. Aslında bu albümdeki müzikal tarzı belli bir kalıba sokmak pek kolay olmuyor. Thrash tabanlı melodik ve teknik bir müzik daha yoğunlukta olmasına rağmen, vokalin ses rengi nedeniyle içine biraz da Metalcore boca etmek zorunda kalıyoruz. Metalcore tarzındaki vokaller pek hoşuma gitmiyor. Ama Brian Fair’in sesini bazen değiştirmesi ve farklı deneylere gitmesi gayet hoşuma gitti.
Bu albümün özel versiyonları olacak. Bu özel versiyonda Ozzy Osbourne’dan ‘Bark At The Moon’, Nuclear Assault’tan ruh hastası bir şarkı olan ‘Critical Mass’ ve Cro-Mags’den ‘Age of Aquarrel’ gibi derlemelerle birlikte DVD kitapçığı, albüm yapım aşaması, canlı materyaller ve röportajlar gibi malzemeler yer alacak.
Bu kritiği, grubun ilgili yeni albümünden ‘Still I Rise’ parçasına çekilmiş klipleriyle baş başa bırakarak sonlandırıyorum.
Tabii bu piyasada albümleri çok satmanın gruplara fazla getirisi olmuyor. Paranın önemli kısmı plak şirketlerinin cebine giriyor. Grupların para kazanmasını sağlayan asıl olay ise çıktıkları konserlerden elde edilen gelirler oluyor.
Son dönemlerin kaliteli gruplarından olan Shadows Fall 15 Eylül tarihinde yeni albümünü piyasaya çıkardı. Albümü dinler dinlemez direkt beğendiğimi söylemeliyim. Boş şarkı bulmamakla birlikte özellikle daha teknik ve girişken görünen şarkıların daha çok hoşuma gittiğini iletebilirim. Bu anlamda ‘King of Nothing’, ‘Still I Rise’ ve ‘Dead and Gone’ gibi parçalar daha ön planda göründü kulağıma. Albümün en önemli özelliklerinden biri, prodüksiyonun oldukça kaliteli olması ve teknik müzikten parçacıklar lanse etmesi. Aslında bu albümdeki müzikal tarzı belli bir kalıba sokmak pek kolay olmuyor. Thrash tabanlı melodik ve teknik bir müzik daha yoğunlukta olmasına rağmen, vokalin ses rengi nedeniyle içine biraz da Metalcore boca etmek zorunda kalıyoruz. Metalcore tarzındaki vokaller pek hoşuma gitmiyor. Ama Brian Fair’in sesini bazen değiştirmesi ve farklı deneylere gitmesi gayet hoşuma gitti.
Bu albümün özel versiyonları olacak. Bu özel versiyonda Ozzy Osbourne’dan ‘Bark At The Moon’, Nuclear Assault’tan ruh hastası bir şarkı olan ‘Critical Mass’ ve Cro-Mags’den ‘Age of Aquarrel’ gibi derlemelerle birlikte DVD kitapçığı, albüm yapım aşaması, canlı materyaller ve röportajlar gibi malzemeler yer alacak.
Bu kritiği, grubun ilgili yeni albümünden ‘Still I Rise’ parçasına çekilmiş klipleriyle baş başa bırakarak sonlandırıyorum.
4 yorum:
Abi seninle aynı fikirdeyim. Hardcore& Metalcore vokaller gereksiz kasıyor. Biraz daha temiz bir tonla söylese daha şık durur.
Valla Death Metal'in brutal vokali inanılmaz hoşuma gidiyor ama şu mis gibi müziklere metalcore vokalleri yapılmıyor mu, o zaman gıcık oluyorum işte. Misal Devildriver. İnanılmaz bir gruptur. Kafa kol kıracak kadar gazdırlar. Ama o vokal metalcore havasından biraz uzak olsa nasıl da tadından yenmez. Gerçi o muhteşem müzik vokali de aşıp bitiriyor. :)
Aslında sana Faith No More'un digging the grave parçasını tavsiye ederim. Faith no more'un deneysel çalışmalarından biridir. Clean&brut vokalleri harika harmanlamış Mike Patton. Hoşuna gider diye düşünüyorum.
Faith No More sevdiğim gruplardandır. :)
Yorum Gönder